استادیار گروه ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
نامه نگاری منظوم و منثور در زبان فارسی قدمت دیرینه دارد امّا نامههای اداری معمولاً منثور بودند. استشهادی نویسی یکی از گونههای مکاتبات اداری محسوب میشد و اکنون نیز چنین است. در استشهاد، گروهی از بزرگان و مسئولان و معتمدان و معاریف شهر و کشور، در تأیید یا تکذیب امری گواهی مینوشتند.
در کتابهای تاریخ و جنگها و آثار نویسندگان زبان فارسی، نمونههای فراوانی از مکاتبات رسمی و غیر رسمی و اداری و دوستانه آورده شده است، امّا، نگارنده تاکنون در میان این آثار، استشهادی که گواهیهای گواهان نیز در پای نامه باشد، ندیده است، جز این استشهاد که در این مقاله معرفی خواهد شد.