بررسی زبان محاوره در دیوان خاقانی

        1-        قرآن کریم

        2-        انوری، حسن، احمدی گیوی، حسن، (1376)، دستور زبان فارسی(ج2)، چ3، تهران، فاطمی.

        3-        بهار، محمّدتقی، (1375)، سبک شناسی یا تاریخ تطور نثر فارسی، چ8، تهران، امیرکبیر.

        4-        خاقانی شروانی، (1357)، دیوان، چ 2، تهران، زوار.

        5-        خرمشاهی، بهاءالدین، (1378)، حافظ نامه، چ9، تهران ، علمی و فرهنگی.

        6-        خرندزی زیدری نسوی، شهاب الدین محمّد، (1381)، نفثه المصدور، چ1، تهران، توس.

        7-        دهخدا، علی اکبر، (1374)، امثال و حکم، چ8، تهران، امیرکبیر.

        8-        رجبی، پرویز، (1383)، هزاره های گمشده(ساسانیان) ، چ2، تهران، حیدری.

        9-        رودکی سمرقندی، (1373)، دیوان، تنظیم، تصحیح و نظارت: جهانگیر منصور، چ1، تهران، ناهید.

      10-      8- سجّادی، سیّد ضیاءالدین، (1382)، فرهنگ لغات و تعبیرات با شرح اعلام و مشکلات دیوان خاقانی شروانی، چ2، تهران، زوّار.

      11-      شمیسا، سیروس، (1376)، سبک شناسی شعر، چ3، تهران، فردوس.

      12-      9- صفا، ذبیح ا...، (1368)، تاریخ ادبیات در ایران، چ9، تهران، فردوس.

      13-      ظفری، ولی ا....، (1375)، حبسیه در ادب فارسی از آغاز شعر تا پایان دوره زندیه، چ2، تهران، امیر کبیر.

      14-      غلامرضایی، محمد،(1377)، سبک شناسی شعر پارسی از رودکی تا شاملو، چ1 ، تهران.جامی.

      15-      فرخزاد، فروغ، (1377)، دیوان اشعار، چ6، تهران، مروارید.

      16-      فردوسی،(1370)،شاهنامه،به تصحیح ژول مول، چ5، تهران، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.

      17-      محجوب، محمّدجعفر، (1383)، ادبیات عامیانه ی ایران، به کوشش دکتر حسن ذوالفقاری، چ2، تهران، چشمه.

      18-      ناصر خسرو قبادیانی، (1368)، دیوان، به تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق، چ 4، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.