انسان در پیرامون خود با اسامی اشخاص، مکانها، حیوانات، نباتات، اشیا وغیره سر و کار دارد، که علّت نامگذاری (وجه تسمیهی) بسیاری از این اسمها بر او پوشیده است.یکی ازمسایلی که ذهن کنجکاو بشر را به خود مشغول کرده است، یافتن ارتباط حقیقی بین اسم و مُسمّی است.به طور کلّی وجه تسمیهها با توجّه به منشأ پیدایش آن به انواع گوناگون تقسیم می شود که کلّیترین آن، تقسیم وجه تسمیه به دو بخش علمی و غیرعلمی است که بخش اخیر در ادب فارسی بازتاب گسترده دارد. در واقع افسانههای عامیانه، متون دینی، تاریخی، حماسی و عرفانی ازجمله سرچشمههای اساسی و بنیادین وجه تسمیههای علمی وغیرعلمی(عامیانه) است. از نظر بسامد کاربرد وجه تسمیه در متون منظوم، دیوان خاقانی، و در متون منثور، سفرنامهی ناصرخسرو و تذکرة الاولیای عطار در درجهی نخست اهمیّت قراردارند.
3- اسعد گرگانی، فخرالدّین، (1377)، ویس ورامین، مقدّمه و تصحیح و تحشیه: دکترمحمد روشن، تهران، صدای معاصر.
4- ابن مسکویه، ابوعلی، (1373)، تجارب الاُمم فی اخبار ملوک العرب و العجم، تصحیح دکتر رضا انزابی نژاد و دکتر یحیی کلانتری، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
5- بیهقی دبیر، ابوالفضل محمد بن حسین، (1375)، تاریخ بیهقی، تصحیح علی اکبر فیّاض، مقدّمه و فهرست لغات از دکتر محمد - جعفر یاحقی، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
6- پیشاهنگانِ شعر پارسی، (1370)، به کوشش: محمد دبیر سیاقی، تهران، امیر کبیر.
7- شمس الدّین تبریزی، محمد، (1377)، مقالات شمس تبریزی، تصحیح و تعلیقِ محمدعلی موحّد، تهران، خوارزمی.
8- توکّلی مقدّم، حسین، (1375)،وجه تسمیهی شهرهای ایران، با مقدّمهی دکتر مهدی محقّق، تهران، میعاد.
9- جامی، نورالدّین عبدالرحمان، (1380)دیوان، با مقدّمه و اِشراف محمد روشن، تهران، نگاه.
10- -----،-----، (1370)مثنوی هفت اورنگ، به تصحیح و مقدّمهی مرتضی مدرّس گیلانی، تهران، گلستان کتاب.
11- حافظ شیرازی، (1368)، دیوان، تصحیح عبدالرّحیم خلخالی، تهران، هادی.
12- حسینی کازرونی، سیداحمد، (1388)، فرهنگ تاریخ بیهقی، تهران، زوّار.
14- ------،-----،(1384)، منشآت خاقانی، تهران، دانشگاه تهران.
15- ------،-----،(1386)، ختم الغرایب(تحفة العراقین)، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات: دکتریوسف عالی عباس آبادی، تهران، سخن.
16- خرمشاهی، بهاءالدّین، (1378)، حافظ نامه، تهران، علمی و فرهنگی.
17- خلف تبریزی، محمدحسین، (1376)، برهان قاطع، به اهتمام دکترمحمد معین، تهران، امیرکبیر.
18- دهخدا، علّامه علی اکبر، (1372)، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران.
19- ------،-----،(1374)، امثال و حکم، تهران، امیرکبیر.
20- راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد بن فضل(1375)، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، دکترسید غلامرضا خسروی حسینی، تهران، مرتضوی.