1استادیار دانشگاه ارومیه، دانشگاه ارومیه، دانشکده ادبیات، گروه زبان و ادبیات فارسی
2دانشجوی دکتری دانشگاه ارومیه
چکیده
از دیدگاه صورتگرایان هدف شعر، بیان مطلب به گونهای است که آثار روزمرگی در آن بیرنگ یا دست کم، کمرنگ است. آشناییزدایی از طریق هنجارگریزی (قاعدهکاهی) و قاعدهافزایی سبب برجستهسازی در متن میشود. "لیچ" هنجارگریزی را ابزار شعرآفرینی و قاعدهافزایی را ابزار نظم آفرینی می داند. وی هنجارگریزی را در هشت گروه طبقهبندی کرده است: «هنجارگریزی معنایی، واژگانی، زمانی، نحوی، سبکی، گویشی، نوشتاری و آوایی.» البته کورش صفوی در کتاب از زبان شناسی به ادبیات، جلد دوم، معتقد است که هنجارگریزیهای گویشی، آوایی و نحوی ابزاری برای آفرینش شعر به شمار نمیآیند، زیرا تغییری در محتوای زبان پدید نمیآورند. در این نوشتار با بهرهگیری از روش استقرایی- تحلیلی انواع هنجارگریزی در اشعار نادرپور مورد بررسی قرار گرفته است. دستاورد پژوهش گویای این است که نادرپور از بیشتر گونههای هنجارگریزی استفاده کرده است. از میان این هشت گروه هنجارگریزی، گونههای زمانی، معنایی و نحوی بیش از سایر گونهها به چشم می خورد.
ابتدای صفحه